5 grudnia przypada Międzynarodowy Dzień Wolontariusza.
Wolontariusz
każda osoba fizyczna,
która dobrowolnie, ochotniczo i bez wynagrodzenia wykonuje świadczenia
na rzecz organizacji i instytucji i osób indywidualnych
wykraczając poza więzi koleżeńsko-rodzinne.
Wolontariat
bezpłatne, dobrowolne,
świadome działanie na rzecz innych, wykraczające poza więzi
rodzinno-koleżeńsko- przyjacielskie. Rodzaje wolontariatu: bezterminowy,
krótkoterminowy, jednorazowy, okresowy, indywidualny, grupowy itd.
Wolontariat w szkole – dlaczego warto?
Szkolny wolontariat umożliwia realizację licznych celów
dotyczących społeczności uczniowskiej. Projekty wolontariatu szkolnego to
działania, które aktywizują uczniów, promują spędzanie czasu w pożyteczny
sposób, integrują i przede wszystkim uwrażliwiają na potrzeby środowiska
lokalnego. Uczestnictwo w wolontariacie jest również możliwością rozwinięcia
zainteresowań oraz zdobycia doświadczenia i konkretnych kompetencji, które mogą
ukształtować dalszą ścieżkę edukacyjną lub zawodową ucznia (coraz częściej
pracodawcy zwracają uwagę na zaangażowanie społeczne swoich potencjalnych
pracowników).
Co zawdzięczamy wolontariatowi!
Określenie bezpłatna nie oznacza bezinteresowna, lecz bez
wynagrodzenia materialnego. W rzeczywistości wolontariusz uzyskuje liczne
korzyści niematerialne:
satysfakcję,
spełnienie
swoich motywacji ,
zyskuje
nowych przyjaciół i znajomych,
zdobywa
wiedzę, doświadczenie i nowe umiejętności, a w związku z tym i lepszą pozycję
na rynku pracy.
chęć
zrobienia czegoś dobrego, pożytecznego
potrzeba
kontaktu z ludźmi
chęć
bycia potrzebnym
chęć
spłacenia dobra, które kiedyś od kogoś się otrzymało
pobudki
religijne
Określenie wykraczająca poza związki
rodzinno-koleżeńsko-przyjacielskie oznacza, że nie każda praca na rzecz innych
jest wolontariatem. Np. pomoc własnej babci wolontariatem nie jest, natomiast
pomoc starszej osobie w pobliskim hospicjum czy domu pomocy społecznej – jest.
Przy okazji wróżb andrzejkowych można poćwiczyć… matematykę! Każdy oblicza swoją urodzeniową cyfrę i wtedy może dowiedzieć się więcej o swoim charakterze i usposobieniu.
Przykład obliczenia wróżby z daty urodzenia:
29.12.2002: 2+9+1+2+2+0+0+2 = 18 = 1+8 = 9)
Wróżka odczytuje charakterystykę każdej cyfry:
„1” Cichy i spokojny, ale też sumienny i obowiązkowy. Kiedy już wybierze zamierzony cel, dąży do niego wytrwale. Nie sprawia problemów wychowawczych, staranie prowadzi zeszyty, pilnie notuje wiadomości, zawsze ma odrobione lekcje. Uczeń idealny! Lubiany przez nauczycieli za sumienność, nie lubi jednak robić więcej niż musi. Bardzo często „Jedynki” mają uzdolnienia artystyczne.
„2” Dobry uczeń. Łagodny, uprzejmy, ale skryty, żyjący często w świecie własnych planów i marzeń. Szkoła nie jest jego pasją, ale nie ma żadnych problemów w nauce, a dzięki wrażliwości i miłości do czytania, najlepiej czuje się na przedmiotach humanistycznych – języku polskim i historii. Nie ma wielu przyjaciół i chodzi własnymi drogami, ale dla osób, które wzbudzą jego zaufanie jest bardzo koleżeński i uczynny.
„3” Klasowa gaduła . Zadaje mnóstwo pytań, bierze udział we wszystkich dyskusjach. Ciekawski i dociekliwy i zawsze uśmiechnięty, co owocuje sympatią kolegów i nauczycieli. Ci ostatni zwykle starają się utemperować jego szaloną naturę, zwykle bezskutecznie… Interesuje się nowymi technologiami, ciekawostkami, wszystkim, co intrygujące i tajemnicze. „Trójkę” charakteryzuje doskonała pamięć i zdolności aktorskie.
„4” To osoba dobra, myśląca, obdarzona zdrowym rozsądkiem i lubiącą ruch na świeżym powietrzu. W szkolnych murach nie czuje się najlepiej, ulubionym przedmiotem jest wychowanie fizyczne. Elokwencja i bystrość sprawiają jednak, że wszelkie testy i egzaminy zaliczają bez problemu. Otwarte na ludzi i koleżeńskie, szybko zyskują sympatię kolegów i nauczycieli. Są wrażliwe na zło i krzywdę – chętnie pomagają w schroniskach dla zwierząt, dbają o czystość środowiska.
„5” Szkolny łobuziak, który zrobi wszystko, żeby w szkole się nie nudzić. Osoba ruchliwa i uparta, ale inteligentna i wszechstronnie uzdolniona. Jeśli lubi jakiś przedmiot, poświęca się mu całkowicie i osiąga doskonałe efekty, także na konkursach i olimpiadach. Ma oryginalne poczucie humoru, potrafi stworzyć karykaturę kolegi czy nauczyciela. Lubiany, wszędobylski i energiczny.
„6” Uczciwy, skromny, towarzyski i otwarty na innych. W klasie unika spięć i konfliktów. Nauka to dla niego przyjemność, choć często towarzyszą jej stresy „przedsprawdzianowe”. Posiada poczucie obowiązku, nie skuszą go wagary czy psikusy robione kolegom i nauczycielom. Wszystko co robi, wykonuje z pasją i zaangażowaniem. Jeśli jednak przedmiot go nudzi, to za nic nie będzie chciał się go uczyć.
„7” Uczy się sumiennie, ale nie dla stopni i wyróżnień, wybiera sobie ulubione przedmioty i na nich skupia całą uwagę. Ma naturę samotnika, nie lubi szkolnych imprez ani publicznych wystąpień. Nauczyciele doceniają go za obowiązkowość i upór w obronie własnych poglądów, przyjaciele – za lojalność i wierność.
„8” W życiu i szkole kieruje się emocjami. Do nauki podchodzi z pasją, wszystko go interesuje, jest ambitny i dociekliwy. Bierze aktywny udział w życiu szkoły, działa w samorządzie, chętnie wyjeżdża na szkolne wycieczki, rajdy, pomaga w ich organizacji. Nie lubi jednak rywalizacji, dlatego zawody sportowe nie są jego mocną stroną. Jest bardzo krytyczny wobec siebie i niepowodzenia szybko go zniechęcają.
„9” Ambitny i zdolny. Uwielbia być w centrum uwagi, chciałby być klasowym przywódcą i we wszystkim być najlepszy. Lubi szkołę, bo może się w niej wykazać, zabłysnąć polotem i inteligencją. Bierze udział we wszystkich apelach i uroczystościach, dobrze się uczy i uwielbia poznawać nowych ludzi. Jest uczynnym kolegą, pomaga słabszym, mimo zabiegania zawsze znajduje czas na rozmowę.
Andrzejkowa wróżba z jabłkiem
Andrzejkowa wróżba, do której potrzebujesz jedynie skórki od jabłek! Dzięki niej dowiecie się, kim będzie wasz przyszły ukochany.
Będziesz potrzebować:
– jabłka
– bezpieczne nożyki
– obieraczki
Wykonanie zabawy:
Obieramy jabłuszka. Ciskamy za siebie ostrużyny z jabłek, a z ich zakrętów próbujemy zgadnąć literę początkową imienia przyszłego narzeczonego.
Andrzejkowa wróżba z rurek
Andrzejki to magiczny czas wróżb. Chcesz sprawdzić czy Wasza przyjaźń przetrwa? A może chcesz się dowiedzieć, kto z kim w tym roku się zaprzyjaźni? Zrób oryginalną wróżbę andrzejkową.
Będziesz potrzebować:
– patyczków, liczmanów, pomalowanych wcześniej zapałek, słomek lub po prostu podpisanych markerem rurek do napojów
– miski z wodą
Wykonanie:
Do miski z wodą delikatnie wrzucajcie rurki. Właściciele rurek, które się połączą – na zawsze zostaną przyjaciółmi. Pamiętaj, że to tylko andrzejkowa zabawa!
Serce na Andrzejki
Lubisz wróżby andrzejkowe? Uważasz, że wróżenie to świetna zabawa? Jeżeli chcesz poznać imię przyszłej ukochanej lub ukochanego – ta wróżba jest dla Ciebie!
Będziesz potrzebować:
– kolorowy papier(lub biały papier i farby)
– nożyczki
– długopis
– szpilka
Wykonanie zabawy:
Aby wykonać tę andrzejkową wróżbę należy wyciąć serce z papieru i napisać na nim imiona chłopców i dziewczynek. Następnie trzeba serce odwrócić zapisaną stroną do dołu i przekłuć je igłą. Imię, na które natrafimy należy do naszego przyszłego ukochanego/ukochanej. Jeżeli nie przekłujemy żadnego, to oznacza, że na miłość trzeba jeszcze poczekać.
Andrzejkowa wróżba z kolorów
Na Andrzejki wróżyć można ze wszystkiego – także z kolorów! Wylosujcie kolorowe przepowiednie z kapelusza, a Wróżka wyjaśni, co Was czeka w przyszłym roku! Propozycja zabawy przysłana na konkurs Miasta Dzieci – Andrzejki i Katarzynki.
Będziesz potrzebować:
– kolorowe kartoniki tej samej wielkości
Wykonanie zabawy:
Wrzucamy do czarnego kapelusza kolorowe karteczki i prosimy dzieci, aby wylosowały po jednej z nich. Pokazujemy karteczki-wróżby Wróżce i prosimy ją o o odczytanie przepowiedni.
Wróżby z kolorów:
biały – szczęście
czerwony – jesteś bardzo lubianą osobą!
czarny – drobny pech
żółty – ktoś zazdrości ci dobrej oceny!
fioletowy – czeka cię miła niespodzianka
szary – smutek
zielony – spełnią się Twoje marzenia
Andrzejkowe wyścigi bucików
Jest to bardzo popularna andrzejkowa zabawa, w której mogą brać udział nawet najmłodsze dzieci. Będziecie potrzebować tylko buty. Dzięki wróżbie dowiecie się, kogo marzenie się spełni, a kto będzie musiał poczekać.
Będziesz potrzebować:
-po jednym bucie każdego z uczestników zabawy.
Od najbardziej oddalonego od drzwi miejsca sali/pokoju zaczynamy ustawiać buty jeden za drugim tak, żeby pięta jednego, dotykała przodu drugiego. Buty ustawiamy wzdłuż ściany, w kierunku drzwi, te z końca „kolejki” przekładamy na początek. Tej osobie, której but pierwszy „dotrze do mety” i przekroczy próg, spełni się największe marzenie.
Magiczny krąg na Andrzejki
Andrzejki to czas wspaniałej zabawy, wielu niezapomnianych emocji. Rzut kostką wywróży Wam przyszłość.
Będziesz potrzebować:
-kostki do gry
-kolorowy karton
-nożyczki
Wykonanie:
Wytnij magiczny krąg z kolorowego kartonu.
Dzieci siadają wokół kręgu – każde po kolei rzuca dwiema kostkami do gry tak by trafić w karton.
Po rzucie liczymy oczka, bez tych, które poleciały poza kartonowy krąg.
Wynik to wróżba na przyszły rok
1. W tym roku znajdziesz nową pasję lub talent
2. Poznasz nowego przyjaciela lub… wreszcie dostaniesz zwierzątko
3. Niedługo dostaniesz naprawdę wspaniały prezent
4. Wycieczki i wesołe przygody
5. Piątki w szkole, pochwały w przedszkolu!
6. Nauczysz się nowego sportu (może jazdy na rolkach lub na nartach?) i będziesz zachwycony/a!
7. Zostaniesz królową lub królem karnawałowego balu! Szykuj już kostium!
8. W tym roku polubisz coś czego nie znosiłaś/eś (szpinak? czytanie? wizyty w operze?)
9. Czekają cię cudowne i pełne przygód ferie zimowe
10. W tym roku szczęście będzie Ci dopisywać we wszelkich konkursach
11. Pogodzisz się z kimś kogo nie lubiłeś/łaś
12. W tym roku czekają cię same wspaniałe chwile i drobne kłopoty nie zdołają zepsuć Ci humoru
Pamiętaj, że andrzejkowe wróżby to przede wszystkim dobra zabawa, a nie prawdziwe przepowiednie.
KLIKNIJ OBRAZEK👇
KLIKNIJ OBRAZEK👇
Małgorzata Lewicka
Andrzejki
Ostatniego listopada życzyć szczęścia nam wypada Andrzejowi, bo on przecież ważną rolę pełni w świecie. To najlepszy nasz wróżbita z wosku przyszłość ci wyczyta albo taką da wskazówkę, że złapiemy się za główkę. Kiedy jesteś nie w humorze to powróżyć sobie możesz, przestawiając buty w rzędzie, kto mężatką pierwszą będzie. Andrzejkowe wróżby zawsze się sprawdzają, przy tym sporo żartów, śmiechu, szczęścia dają. Kto nie wierzy w wróżbę, lewą nogą wstanie, ten na pewno od Andrzeja papierek dostanie. W papierku lusterko małe i list krótki: „Wierz w kabałę, jeśli nie masz śmiać się z czego, do lusterka spójrz kolego!”. Wszyscy w wielkiej są radości, do Andrzeja idąc w gości, i niech co chce, to się dzieje, jak zabawa – to z Andrzejem.
KLIKNIJ OBRAZEK 👇
Przysłowia
Gdy święty
Andrzej ze śniegiem przybieży, sto dni śnieg na polu leży.
Śnieg na Andrzeja
dla zboża zła nadzieja.
Na świętego
Andrzeja trza kożucha dobrodzieja.
Jeżeli na
świętego Andrzeja wiatr i mgła,
to od Bożego
Narodzenia będzie sroga zima.
Gdy w Andrzeja
deszcz lub słota, w grudniu drogi bez błota.
Dawno temu późną
jesienią, po skończeniu wszystkich prac rolnych i domowych, gdy dni były coraz
krótsze, a wieczory coraz dłuższe, następował okres wróżb. Dniem szczególnym
był 29 listopada - nazywany wigilią świętego Andrzeja i dzień 24 listopada-
patronką tego święta była święta Katarzyna. Dawniej w dniu św. Andrzeja wróżyły
sobie panny, które bardzo chciały wyjść za mąż, a w dzień świętej Katarzyny
wróżyli sobie kawalerowie. Wróżby odbywały się w samotności przy zapalonych
świecach, zasłoniętych oknach - wieczorami. Dzisiaj Andrzejki stały się
okazją do spotkań i zabaw andrzejkowych często przy muzyce. W naszych czasach
już odbiega się, od wróżenia, wróżymy sobie tylko dla zabawy.
Jak świętowano?
Przede wszystkim radośnie i
z wypiekami na policzkach. Wróżąc sobie z wosku, kołków w płocie i karteczek
pod poduszką. Dziewczyny, panny na wydaniu i wdowy koniecznie chciały
dowiedzieć się, kiedy i jakiego męża będą miały. W dzisiejszych czasach
zainteresowanie chłopcami wcale nie jest mniejsze i tak jak dawniej na myśl o
tych przystojnych i miłych błyszczą dziewczynom oczy, lecz bycie żoną nie jest
największym i jedynym marzeniem młodych kobiet
Czym jest wróżba?
Wróżyć to tyle, co
przepowiadać przyszłość. Pytać o losy kogoś, kto zna nasz los. A kto może znać
nasze nadchodzące dni?…? Tylko ktoś, kto obcuje w innych światach i mam
możliwość spojrzenia na nasz los i czasy. A więc DUCHY!!! Nic dziwnego, że na
porę spotkań z istotami z tamtego świata wybrano zimne, zapłakane deszczem
wieczory listopadowe. Ciemności budzące tajemnice i wyjący złowrogi wiatr
wyjątkowo im sprzyjają.
Jak wróżono kiedyś i po co?
Wróżb było całe mnóstwo.
Niektóre z nich niesione tradycją przetrwały do dziś. Lano gorący wosk, by z
jego kształtu wyczytać postać przyszłego narzeczonego lub najbliższą
przyszłość. Z butów ustawionych jeden za drugim wróżono, która panna pierwszą
będzie przy ołtarzu w nadchodzącym roku. Zgadywano imię przyszłego męża lub
żony z karteczek schowanych pod poduszkę. Wróżono ze świec pływających po
wodzie, kołków w płocie i szczekania psa. Było też wiele wróżb które dziś budzą
zdziwienie i uśmiech. Chłopcy wierzyli, że upragniona dziewczyna ukaże im się
we śnie, w nocy z 23 na 24 listopada jeśli po kąpieli wytrą się dziewczęcą
zapaską lub koszulą, a potem włożą ją pod prześcieradło i na tak przygotowanym
posłaniu spędzą noc.
Sposobów
na poznanie swojej przyszłości było wiele.
Dziewczyny odliczały sztachety w płocie lub szczeble
w drabinie modląc się do św. Andrzeja. Jeśli ich liczba była parzysta – wróżyło
to rychły ślub. Odliczano też sztachety wypowiadając słowa: „kawaler, wdowiec,
kawaler, wdowiec…” by dowiedzieć się jakiego stanu będzie przyszły mąż.
Były też wróżby dla cierpliwych, które trwały i
miesiąc. Chłopcy w dniu św. Katarzyny, a dziewczyny w dniu św. Andrzeja ścinali
gałązkę wiśni lub czereśni i wstawiali do wody, jeśli zakwitła w Wigilię Bożego
Narodzenia, mogli spodziewać się pomyślnych konkurów uwieńczonych ślubem i weselem
w najbliższym czasie.
Wróżby chłopców były mniej liczne i mniej popularne
niż wróżby dziewcząt. Na szczęście dziś zarówno młodzież, jak i dzieci bawią
się na imprezach andrzejkowych wspólnie. Wróżby nie są dziś wyrocznią której
należy ślepo ufać i oczekiwać spełnienia lecz dobrą zabawą i okazją do
wspólnych spotkań i radości.
Wczoraj, 22 listopada obchodziliśmy
Dzień Kredki!😊
Rysowanie jest bardzo ciekawe, może nauczyć kreatywnego myślenia, pobudzić uwagę i wesprzeć uważną obserwację. Za pomocą kredek możemy wyrazić swoje myśli, uczucia i marzenia.
KLIKNIJ
OBRAZEKautor: Pani Monika Be. Dziękujemy
KLIKNIJ OBRAZEK
autor: basiek293. Dziękujemy
Andrzejki,
Katarzynki – zwyczaje ludowe
Czym są
Andrzejki i Katarzynki? Kiedyś były to wieczory spotkań i wróżb dziewcząt w
Andrzejki i chłopców w Katarzynki marzących o narzeczonych i małżeństwie. Dziś
wróżymy raczej dla zabawy i przyjemności, niż po to by poznać imię, stan i
zamożność przyszłego partnera życiowego.
W dawnych
czasach Andrzejki odprawiane były w wigilię dnia św. Andrzeja, czyli 29 listopada, a
Katarzynki w wigilię dnia św. Katarzyny – 24 listopada.
Obecnie
ludzie traktują andrzejki jako ostatnią zabawę przed adwentem. Adwent jest to
czas oczekiwania na narodziny Pana Jezusa i trwa cztery tygodnie przed Świętami
Bożego Narodzenia. W Adwencie rezygnuje się z wszelkich zabaw, by w spokoju i
zadumie przygotować się na przyjście pana Jezusa
POLSKIE TRADYCJE:
ANDRZEJKI
Dawno, dawno temu w
niewielkiej wiosce na brzegu Wisły mieszkała sobie młoda dziewczyna, która
miała na imię Janka. Była piękną panną i wielu chłopców pragnęło zwrócić na
siebie jej uwagę, jednak ona dla żadnego z nich nie znalazła miejsca w swym
sercu. Dlatego też z niecierpliwością czekała na magiczną noc, w którą - według
starych opowieści - panny mogły zobaczyć swojego przyszłego męża. Gdy nadszedł
koniec listopada, Janka wraz z innymi dziewczętami z wioski udała się do
kościoła, aby pomodlić się do św. Andrzeja, który jest patronem dziewic.
Następnie panny zgromadziły się w jednej z chat, gdzie zaczęły tradycyjne
wróżby, odprawiane niegdyś przez ich matki. Najpierw dziewczęta wróżyły za
pomocą butów: ustawiały buty z lewej nogi jeden za drugim, sprawdzając, który z
nich pierwszy dotknie progu. Niebawem okazało się, że to właśnie but Janki i to
ona jako pierwsza wyjdzie za mąż. Następnie obierały jabłka ta, aby powstała
jedna długa obierka i rzucały za siebie. Litera, jaka utworzyła się na podłodze
była pierwszą literą imienia przyszłego męża. Na koniec wyszły na dwór i ze
słomianego dachu kurnika wyciągnęły po garści słomek. Potem wróciły do
chaty i liczyły, czy mają parzystą czy nieparzystą liczbę słomek, gdyż parzysta
oznaczała zamążpójście, a nieparzysta - staropanieństwo. Ku ogólnej radości,
według tej wróżby, wszystkie panny miały wyjść za mąż. Uszczęśliwiona Janka wracała do domu zastanawiając się, co
jej się dziś przyśni i czy rzeczywiście wróżby się spełnią. Przed snem włożyła
pod poduszkę złożone męskie spodnie. Gdy udało jej się zasnąć, śniła o wysokim
czarnowłosym mężczyźnie. Od tamtej pory nie mogła się doczekać spotkania ze
swoim wywróżonym oblubieńcem. I rzeczywiście, kilka miesięcy później do wioski
przybył młody stolarz, który postanowił się tu osiedlić. Był wysoki i miał
włosy czarne jak noc. Janka od razu się w nim zakochała. Zresztą z
wzajemnością, bo tuż po żniwach odbyło się wielkie wesele, na którym
zgromadzili się wszyscy mieszkańcy wioski. Pozostałe panny, patrząc na Jankę,
myślały o kolejnej niezwykłej, listopadowej nocy, mając nadzieję, że tym razem
to właśnie im wróżby ukażą przyszłego męża. Od tamtych wydarzeń minęło wiele
lat. Świat się zmienił, ale nadal w nocy z 29 na 30 listopada panny gromadzą
się razem, a wróżby mają im ujawnić wyczekiwanego wybranka serca.
Noc tę natomiast z biegiem czasu
nazwano Andrzejkami i tak pozostało do dziś.
POLSKIE
TRADYCJE: KATARZYNKI
W dawnych czasach w nocy z 24 na 25
listopada chłopcy obchodzili Katarzynki. Był to wieczór podobny do obchodzonych
do dziś Andrzejek, choć repertuar wróżb dla chłopców nie był tak bogaty. Przyszła wybranka mogła ukazać się
we śnie, jeśli chłopiec spał na prześcieradle, pod którym miał kobiecą koszulę.
Innym sposobem było wieczorne umycie się i wytarcie kobiecą koszulą, wówczas
też można było liczyć na ujrzenie upragnionej panny we śnie. Dla młodzieńców mających już
wybranki również była specjalna wróżba. W wigilię świętej Katarzyny należało
uciąć gałązkę wiśni lub czereśni i wstawić ją do dzbanuszka z wodą. Jeśli na
Boże Narodzenie gałązka zakwitła, kawaler mógł liczyć, że jego zaloty zostaną
przyjęte i zwieńczone ślubem.
Tradycja Katarzynek zaczęła wygasać
już na początku XX wieku. Do dnia dzisiejszego praktycznie nie przetrwała i
niewiele osób w ogóle wie o jej istnieniu.
Poziomo
•3. wróżysz sobie, bo chcesz ją poznać
•5. zaczyna się wkrótce po Andrzejkach
•6. sposób przepowiadania przyszłości
•8. lejemy go przez ucho klucza
•9. najlepsza pora na andrzejkową zabawę
•11. miesiąc, w którym obchodzi się Andrzejki
Pionowo
•1. wróżą sobie panny i ...
•2. inaczej wróżba
•4. rychło chce go wziąć panna
•7. święto wróżb
•10. w popularnej wróżbie ustawiamy je kolejno w kierunku drzwi
Bezpośrednio na stole stoi talerz –
podkładka (podtalerz) i na niej duży talerz na którym podaje się danie główne .
Jeżeli danie rozpoczyna się przystawką to na podtalerzu znajduje się
talerz do przystawki.
Sztućce
Kolejność układania sztućców
jest związana z kolejnością podawania dań. Po lewej stronie od zewnątrz
(najdalej od talerza) widelce do przystawki i dania głównego, po prawej stronie – nóż do
przystawki, łyżka do zupy, nóż do dania głównego. Sztućce do ostatniego
dania umieszczone są najbliżej nakrycia.
Nad talerzem
Znajdują się sztućce do
deseru.
Po lewej stronie
Znajduje się
talerzyk na pieczywo i nóż do masła.
Kieliszki
Znajdują się po prawej stronie, najmniejszy
do wina czerwonego, następnie do białego, największy (może być to też
szklaneczka) do wody.
SERWETKI
Jakie serwetki podajemy na eleganckim przyjęciu?
najlepiej białe, uszyte z materiału idealne z monogramem
jeżeli są kolorowe muszą współgrać z kolorem obrusa
na eleganckim przyjęciu nie podaje się serwetek papierowych
niedopuszczalne są papierowe serwetki we wzorki lub kwiatki
Jakie przeznaczenie mają serwetki?
Serwetki mają dwie funkcje:
służą do ocierania ust
chronią odzież przed zabrudzeniem
Jak posługiwać się serwetką?
gospodyni daje znać, że zaczynamy jeść, biorąc swoją serwetkę z nakrycia
my sięgamy po swoją i rozkładamy ją na kolanach (zupełnie lub złożoną w trójkąt)
niedopuszczalne jest wkładanie jej za kołnierz,
nie odkładamy jej z boku nakrycia
za każdym razem, gdy chcemy napić się trochę wody lub wina, ocieramy
usta serwetką (zapobiega to pozostawaniu tłustych śladów na kieliszku)
serwetkę odkładamy dopiero po deserze
Co robimy z serwetką jak wstajemy od stołu?
możemy położyć ją na stole bądź na siedzeniu krzesła
serwetkę składamy, ale nie idealnie i zostawiamy po prawej stronie nakrycia
jeżeli jest bardzo ubrudzona należy położyć ją na siedzeniu
serwetka położona na siedzeniu to znak dla innych, że to miejsce jest zajęte
Ale plama!
gdy na stół coś się wyleje, nie próbujmy nerwowo wywabiać plamy ani zdejmować obrusa
mokre miejsce osuszamy papierowym ręcznikiem, a następnie zasłaniamy serwetką w kolorze obrusa
Lekki, ciepły uścisk całej dłoni. Kolejność: Kobieta pierwsza podaje rękę mężczyźnie, starszy młodszemu, przełożony podwładnemu. Mężczyzna witając się z kobietą nie wyciąga pierwszy ręki, a kobieta nie ociąga się z jej podaniem.
Kolejność powitania w przypadku spotkania dwóch par (K - kobieta + M-mężczyzna):
1.)K+K
2.)K+M
3.)M+M
(unikamy krzyżowania rąk)
Powitanie zawsze odbywa się dopiero po zdjęciu płaszczy.
Prezentacja, przedstawianie
Zazwyczaj przedstawia gości gospodarz. Gdy jednak jest ich zbyt wielu, można się samemu przedstawić.
autor: Paulina Zielińska
autor: edukreatywne
