Sylwetki sławnych kobiet

Wisława Szymborska

Jedna z najwybitniejszych współczesnych poetek, krytyk literacki, felietonistka, tłumaczka barokowej poezji francuskiej. Podczas okupacji pracowała jako urzędniczka na kolei. Przez całe życie była związana z Krakowem. Za swoją poezję w 1996 r. otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Jej tomiki wierszy przetłumaczono na 42 języki. Dama Orderu Orła Białego. Była osobą niezwykle skromną, łagodną i bardzo dowcipną. Dla przyjaciół tworzyła pomysłowe kartki pocztowe.

Izabela Czartoryska

Księżna, arystokratka, kolekcjonerka pamiątek historycznych, pisarka, miłośniczka sztuki. Żona księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego. Znana z licznych romansów, wśród jej kochanków był m.in. król Stanisław August Poniatowski. Interesowała się polityką. W 1801 r. otworzyła pierwsze polskie muzeum w Puławach z pamiątkami po wielkich Polakach (Świątynia Sybilli), które działa do dziś jako Muzeum Czartoryskich w Krakowie.
Maria Konopnicka

Poetka, nowelistka, publicystka, tłumaczka. Redagowała pismo dla kobiet „Świt”. W swej twórczości dużo miejsca poświęciła dzieciom. Walczyła o prawa kobiet, brała udział w akcjach potępiających represje władz pruskich. Po opuszczeniu męża sama wychowywała 6 dzieci. Jest autorką „Roty”, jednej z najważniejszych polskich pieśni patriotycznych. Zmarła na zapalenie płuc.

Irena Sendlerowa

Pielęgniarka, działaczka społeczna i charytatywna. W czasie II wojny światowej była członkiem Rady Pomocy Żydom. Uratowała około 2500 żydowskich dzieci. Po wojnie pracowała na rzecz dzieci, tworzyła domy sierot. Uhonorowana medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata oraz Orderem Orła Białego. Przeżyła 98 lat.

Jadwiga Andegaweńska

Pierwsza polska królowa. Od najmłodszych lat była przygotowywana do sprawowania najwyższej władzy w kraju. Dzieciństwo spędziła na nauce czytania i pisania oraz nauce języków obcych zamiast na zabawie z damami dworu. Królową została w wieku 10 lat. Dzięki jej małżeństwu z Władysławem Jagiełłą państwo polskie połączyło się unią z Wielkim Księstwem Litewskim (w ten sposób powstało jedno z największych mocarstw XIV-wiecznej Europy). Jadwiga fundowała nowe kościoły, opiekowała się szpitalami. Uznana za świętą Kościoła katolickiego. Patronka Polski.

Maria Skłodowska-Curie

Wybitna uczona, fizyczka i chemiczka. Mieszkała i pracowała w Paryżu. Pierwsza kobieta będąca profesorem Sorbony. Żona Pierre’a Curie, francuskiego fizyka, z którym w 1898 r. odkryła rad i polon. Autorka pionierskich prac z fizyki i chemii jądrowej. Współtwórczyni nauki o promieniotwórczości, wprowadziła nazwę „radioaktywność”. Dwa razy otrzymała Nagrodę Nobla – w 1903 r. z fizyki (wraz z mężem) i w 1911 r. z chemii. Jako jedyny naukowiec Nobla dostała w dwóch różnych dziedzinach nauk przyrodniczych. Założyła Instytut Radowy w Paryżu, z jej inicjatywy powstał Instytut Radowy w Warszawie. Jedna z pierwszych polskich taterniczek, wytyczała szlaki w Tatrach i jako jedna z pierwszych kobiet wspinała się po górach w spodniach. Jako pierwsza nie-Francuzka została pochowana w paryskim Panteonie.

Grzecznościowe powinności mężczyzny wobec kobiety

Najważniejsze powinności grzecznościowe mężczyzny-dżentelmena:
  • Mężczyzna jako pierwszy kieruje do kobiety zwrot powitania, którego forma zależy od stopnia ich znajomości i zażyłości.
  • Przy powitaniu mężczyzna czeka, aż kobieta pierwsza wyciągnie dłoń. Jeśli ona tego nie uczyni, on wstrzymuje się z podaniem ręki.
  • Jeżeli mężczyzna podchodzi do towarzystwa, zaczyna powitanie poprzez podanie ręki od kobiet. Nie w tonie jest przywitanie się tylko z panami, a pominięcie pań.
  • Jeżeli mężczyzna całuje kobietę w dłoń, schyla głowę do wysokości wyciągniętej przez nią ręki. W żadnym wypadku nie podnosi jej dłoni do swych ust.
  • Jeżeli mężczyzna całuje w rękę kobietę znajdująca się w towarzystwie innych pań, powinien tak samo zachować się wobec nich wszystkich. Dużym nietaktem jest uściśnięcie ręki pozostałym.
  • Mężczyzna przepuszcza przed sobą kobietę w drzwiach budynków.
  • Mężczyzna otwiera drzwi pojazdów kobiecie, czeka aż wsiądzie i zamyka drzwi.
  • Mężczyzna zawsze ustępuje miejsca płci pięknej we wszystkich sytuacjach, w których on siedzi, a ona stoi obok niego. Wyłączając przypadki, gdy panu nie pozwala na to wiek albo stan zdrowia.
  • Jeżeli kobieta podchodzi po siedzącego mężczyzny, by mu coś powiedzieć, on wstaje.
  • Mężczyzna zawsze pomaga towarzyszącej mu kobiecie nieść ciężkie przedmioty. Inna sytuacja jest w ogóle nie do pomyślenia.
  • Przy stole mężczyzna podaje kobiecie pierwszej półmiski, przyprawy. I jako pierwszej nalewa jej napoje. Jeżeli tym napojem jest wino - pan nalewa najpierw sobie odrobinę, by ewentualne kawałki korka z butelki trafiły do jego kieliszka, potem napełnia kieliszek kobiecie, a następnie dopełnia swój.
  • Prawdziwy dżentelmen używa słów: proszę, dziękuję, przepraszam, dzień dobry, do widzenia… (A dla Panów, którzy tego nie czynili do tej pory krótki wierszyk z lat dzieciństwa. Dwa cudowne słowa znam, zawsze je przy sobie noszę. Jedno z nich dziękuję, a to drugie proszę.)
  • Mężczyzna rozmawiając z kobietą (a także z innymi osobnikami płci męskiej) nie używa pod żadnym pozorem wulgaryzmów. A jego polszczyzna musi być poprawna.
  • Podczas rozmowy mężczyzna utrzymuje kontakt wzrokowy z rozmówczynią (oczywiście z rozmówcą także). Nie w tonie / nieeleganckie jest unikanie spojrzenia kobiety.
  • W restauracji czy pubie, gdy wymaga tego sytuacja, to mężczyzna powinien pofatygować się, by złożyć zamówienie.
  • Gdy mężczyzna spaceruje z kobietą po chodniku, zawsze to on idzie od strony jezdni.
  • Mężczyzna zawsze odnosi się z szacunkiem do kobiety.    
    Tego typu zachowania grzecznościowe powinno stosować w sytuacjach zawodowych – choć to rzecz indywidualnych wyborów. Natomiast w sytuacjach towarzyskich, drodzy PANOWIE, należy ich PRZESTRZEGAĆ, jeśli zależy WAM na wizerunku dżentelmena. A więc panowie działajcie, a na pewno zyskacie w oczach pań!http://www.libertas.pl/grzecznosciowe_powinnosci_mezczyzny_wobec_kobiety.html


ZAGADKI
  1. Choć to nie rolniczka, lecz rolę ma. Często w teatrze lub w filmie gra,
  2. Kto nad głowami, szczęka nożyczkami? Kiedy nie umiemy fryzury zrobić sami, tę panią odwiedzamy? 
  3. Jaki zawód wykonuje pani, której zajęciem jest gotowanie? 
  4. Która pani w białym fartuchu przez dzień cały czeka, czy ją ktoś poprosi o sprzedanie lekarstw? 
  5. Kto za zeszytem przegląda zeszyt. Choć jest zmęczona, jeszcze pracuje. Gdy stawia piątkę – bardzo się cieszy. Przykro jej bardzo – gdy stawia dwóje?
  6. Pani za sklepową ladą, kupujących grzecznie wita. Tu odważy, tam domierzy, towar dobry, tani, świeży? 
  7. Jaka pani ma na półkach książek bez liku? I dba o książki i czytelników? 
  8. Kto tnie materiał, aby z części małych zrobić całą bluzkę lub garnitur cały? 
  9. Leczy wszystkich ludzi, odwiedza też chore dzieci. Chodzi w białym fartuchu, Kto to jest? Już wiecie? 
  10. Nosi biały czepek i biały fartuszek, a żebyś był zdrowy, czasem ukłuć musi? 
Odpowiedzi poniżej 👇👇👇


Odpowiedzi:
1. aktorka
2. fryzjerka
3. kucharka
4. aptekarka, farmaceutka
5. nauczycielka
6. sprzedawczyni
7. bibliotekarka
8. krawcowa
9. lekarka
10. pielęgniarka